Genel fiyat artışı, COVID-19 pandemisinin başlangıcından bu yana bilinen tedarik zincirindeki aksaklıklarla birleşerek bir süredir gündemde. yer alıyor. Bu eğilim, ham madde tedarikçisinden son tüketiciye kadar tüm tedarik zinciri boyunca ayakkabı endüstrisini kaçınılmaz olarak etkiliyor. Bu küresel dalgalanmayı daha iyi anlamamızı sağlayacak temel tespitler aşağıda belirtildiği gibidir.
Ayakkabılar için Şartlar ve Koşullar Hakkında Dünya Anketi
Son 10 yılda, dünya çapında ihraç edilen ayakkabıların ortalama fiyatı, % 33.8'lik bir artışla çift başına 7.75 dolardan 10.37 dolara yükseldi. Ortalama ayakkabı fiyatının son on yılda yalnızca yarıdan daha az arttığını, düşünüldüğünde bu oran % 16.4. olarak belirlendi.
World Footwear’ın gerçekleştirdiği iş koşulları anketinden elde edilen veriler bu eğilimin önümüzdeki yıllarda çeşitli bölgelerde devam edeceğini gösteriyor. Uzmanlar 2025 yılına kadar ihracat fiyatının ortalama 12,35 ABD doları olmasını bekliyor.
Ankete katılan 122 uzmanın dörtte üçünden fazlası fiyatların artmasını (%77) beklerken, sadece %3'ü fiyatların düşmesini bekliyor; geri kalan %20’lik bir bölüm fiyatların sabit kalacağına dair bir görüş bildirdi. Bu ruh halinin, tüm iş alanlarındaki katılımcılar arasında yaygın olduğu ve coğrafi açıdan bakıldığında, Asya ve Afrika'daki katılımcıların fiyat gelişmelerine ilişkin görüşlerinde biraz daha temkinli olduğu belirtildi.
Mal veya Hammadde maliyeti
Fiyat artışı beklentisinin malzeme maliyetleri üzerindeki yukarı yönlü baskıdan kaynaklandığı belirtilirken İş durumu anketine göre, yanıt verenlerin %84'ünün önümüzdeki altı ay içinde hammadde maliyetlerini ilk üç sorundan biri olarak belirledi. Ortalama emtia fiyatı geçen Mart ayından bu yana önemli ölçüde arttı.
Bu, pandeminin tetiklediği, darboğazlara ve maliyetlerin artmasına neden olan küresel tedarik zincirlerinde yaşanan kesintilerle açıklanabileceğine kanaat getirildi. Ayrıca, dünyanın bazı bölgelerindeki yeni virüs salgınları ve karantinaların üretimi yavaşlattığı biliniyor.
Salgının başlangıcında, çoğu emtia, talepteki doğal düşüş nedeniyle fiyatlarının düştüğünü gördü ve imalat sektöründeki şirketleri dengeleme fiyatları üzerinden arzı kesmeye zorladı. Sonuç birkaç ayda durum çok değişti. Talepler şu anda artsa da hammadde üreten (metal madenciliği, enerji veya tarımsal üretim gibi) şirketler pandeminin en zorlu zamanlarında ayakta kalabilmek için üretim kapasitelerini düşürmek zorunda kaldıkları için bu talepleri karşılayamadığı belirtildi.
Bloomberg Emtia Endeksine göre, emtialar için mevcut ortalama fiyatın %27,21 olduğu gösteriliyorken, pandemi öncesi endeks ise bu oran %22 idi.
Ulaşım Maliyetleri
Enerji fiyatlarındaki artış, küresel tedarik zinciri aksamalarıyla birleştiğinde, son aylarda ulaşım maliyetlerinde artışa neden oldu. COVID-19 pandemisi başladığından beri nakliye maliyetleri % 520'den fazla artarken bu duruma Hava trafiği artışının da neredeyse % 200 arttığı eklendi.
İşçilik Maliyetleri
Asgari ücret maliyetlerinin yakın gelecekte önemli bir rol oynayabileceği ve bir yandan, istikrarlı bir şekilde yükselen ücret dalgasının, uzun vadeli ekonomik büyümeyi iyileştirmek için hayati önem taşıyan şirketlerin karlarını etkileyebileceği ön görülüyor. Öte yandan, üretkenlik artarsa, ücret artışının kalıcı enflasyona neden olması veya işgücü maliyetlerini artırması gerekmeyecek.
Pandemi iş dünyasında birtakım değişiklikleri de beraberinde getirmesiyle verimlilik istatistiklerinin henüz net olmadığı belirtildi.
Comments